สงกรานต์ ๒๕๕๕ ไม่น่าเชื่อว่าเยาวชนเหล่านี้จะทำกันได้

Rating:
Category:	Other

ผมไม่ได้เล่นสงกรานต์มาน่าจะเกินห้าหกปีได้
ทีแรกปีนี้กะจะปล่อยผีใส่บิกินี่ไปเล่นน้ำแถวสีลมเสียหน่อย
แต่สุดท้ายจบลงที่วัด ไปถือศีล ตื่นตีสามตีสี่ทำวัตร
ไปบิณฑบาต นั่งสมาธิ เดินจงกรม ธุดงค์
ปรกติผมนั่งได้ยาวเหมือนกัน แต่ไม่ได้นั่งมานานก็เล่นเอาแย่

วัดไม่หรูครับ ถ้าหรูผมคงไม่ไป พระอาจารย์ไม่มีทอดผ้าป่าเก็บตังค์ระดมทุน
แต่ก็มีศาลาพอควรที่จะใช้เป็นที่ประกอบกิจกรรม


ไปนอนอยู่คนเดียวข้างป่าช้า
ทีแรกหลวงพ่อจะให้ไปนอนข้างโลงเย็นในศาลาคนเดียว ผมบอกยังไงก็ได้ครับ
ในใจบอกว่าไม่ให้นอนมันซ๊ะในโลงเสียเลย สะใจดี แล้วก็บอกตัวเองว่าหยุดฟุ้งซ่าน ตบกระโหลกตัวเองหนึ่งทีในใจ
กลางวันก็ดูสว่างแบบนี้ กลางคืนก็เห็นเป็นเงาๆมืดๆด้วยความสว่างจากแสงจันทร์เล็กน้อย


ตกเย็นทำวัตรเสร็จก็ออกไปเดินเล่นข้างป่าช้า


ชนบทไทยมันเงียบสงบและสวยงาม จริงๆประเทศอื่นก็สวย แต่ความไม่คุ้ยเคยมันทำให้รู้สึกหวาดผวาได้


นกๆก็เข้าสเตชั่น
ท่าทางจะบินมาจากจีนจากรัสเซีย


หลังจากทำวัตรเช้าเสร็จ


ช่วงที่ไปเป็นช่วงปิดเทอร์มมีสามเณรมาบวชภาคฤดูร้อน มาอยู่กันเป็นเดือนๆ
ผมเห็นความซนอยู่บ้างตามประสาเด็ก แต่แค่มานั่งสวดมนต์เป็นชั่วโมงๆ นั่งสมาธิเป็นชั่วโมงนี่ก็สุดๆแล้ว
แก้โรคสมาธิแตก ADHD ไดชะงัด เด็กสมัยนี้เวลาฟังอะไรไม่ถูกใจก็มักจะเปลี่ยนช่องทันที
แต่บางคนก็ชอบ บอกว่าคนเดี๋ยวนี้มัลติทาสกิ้ง

ขณะกำลังตั้งแถวแบ่งกลุ่มเพื่อออกไปบิณฑบาต


โอเค ได้เวลาออกบิณฑบาต ท่าทางจะหิวกัน
ผมค่อนข้างชินกับการไม่กินอะไรเลยทั้งวัน พอมาเจอแบบหลังเพลห้ามแตะอาหารก็เลยพอทนได้ ไม่หิวเท่าไหร่


ได้เห็นชาวบ้านออกมาใส่บาตกันทุกวัน ทรัพย์สินมีไม่มากแต่ก็ยังให้ทุกวัน ตามมาช่วยงานที่วัดอีก
ผมว่ามันยิ่งใหญ่มากกว่าเจ้าสัวซีพีบริจาคเงินร้อยล้านอีก
เทียบอัตราส่วนทรัพย์สินกันดู แค่หลบภาษีหรือเปล่าก็ไม่รู้
อ่าว.. ลืมตัวไปกระทบเขา


ชะโงกดูเงาหัวตัวเองเสียหน่อย
จะถ่ายพระก็ไม่ทัน กล้องอืด





เดินกันสะใจ บิณฑบาตนี่ต้องถอดรองเท้าเดิน ได้เลือดครับงานนี้


เรือกสวนไร่นา ต้นอะไรนั่น ปาปาย่า ผลไม้จากอะเมริกาใต้


บางทีผมออกสำรวจหลังจากทำวัตรเสร็จ ไม่รู้มีกับระเบิดหรือเปล่า




ดูพระอาทิตย์ขึ้น






สงกรานต์ก็มีสรงน้ำกันเล็กน้อย รดน้ำหลวงพ่อ หลวงพี่และสามเณรที่วัด ทางวัดไม่ได้จัดมหรสพอะไร
ญาติโยมอยากเฮฮาเอ็นเตอร์เทนก็ต้องไปนอกวัด
digital zoom เยอะไปหน่อย เกรนแตก


เหล่าสามเณรอายุก็ประมาณเท่าที่เห็นในรูป ยังซนๆกันอยู่ แต่หลายรูปก็มาประจำสองสามปีแล้ว
เป็นเด็กสุภาพครับ บ่อยครั้งผมเห็นเด็กด่ากันในร้านเกมแล้วผมแทบช๊อค






ถึงเวลาธุดงค์
ที่ว่าไม่น่าเชื่อก็คือเดี๋ยวนี้คงไม่มีวัดไหนมากนักที่มีการจัดธุดงค์สำหรับสาเณรที่จะต้องเดินกันหลายร้อยกิโลเมตรนับสิบวัน
ออกจะหนักหนาสาหัสอยู่ พ่อแม่ก็คงเป็นห่วงด้วย แต่พระอาจารย์ก็มีประสบการณ์มาหลายปี ดูแลทั่วถึงพอสมควร


ขนาดผมวิ่งวันละหกถึงแปดกิโลเป็นประจำ เมื่อต้องมาแบกของไปด้วยก็ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน


อัฏฐบริขาร เครื่องนอน น้ำดื่มแบกกันไปเองครับ ของกินมีแค่มาม่าและอย่างอื่นที่เบาๆอีกนิดหน่อย
ไปหาบิณฑบาตเอาข้างหน้า ยกเว้นช่วงเดินผ่านป่า นอกนั้นถ้าไม่โชคร้ายจริงๆก็ไม่อดหรอก ที่นี่เมืองไทย


ระหว่างเดินบางทีช่วงที่เดินอยู่บนถนนก็มีผู้สัญจรผ่านไปผ่านมาเสนอให้ความช่วยเหลือให้พระนั่งรถไปด้วยกัน
แต่ก็จำเป็นที่จะต้องปฏิเสธ






ก็เดินกันรากแตกล่ะครับ ใครไม่ชินก็หนักเอาการอยู่
สามเณรเด็กๆก็มีโอดครวญบ้าง ต้องไปช่วยแบกของให้บ้าง แต่ฟื้นเร็วครับ ไม่ตายง่ายๆหรอก
เดินเหนื่อยๆ อีกวันก็วิ่งได้แล้ว

แอบดูชาวบ้านกรีดยาง
ถ้าซดได้ท่าจะดี


เหนื่อยก็พักครับ


บางทีก็มีความชุ่มชื้นให้เห็นบ้าง



สรุปก็คืออดเล่นสงกรานต์ครับ
ออกมาแล้วเห็นวัยรุ่นเต้นแร้งเต้นกายั่วยวนแล้วรู้สึกว่า norm ของสังคมเปลี่ยนไป