Tuesday, November 15, 2011

Conor Grennan : Little Princes

Rating:★★★
Category:Books
Genre: Biographies & Memoirs
Author:Conor Grennan
เจอมาครับ
==============================================



หนุ่ม หน้าตาดีชาวอเมริกัน เชื้อสายไอริช เดินทางไปอีกซีกโลกหนึ่ง ห่างไกลบ้านเกิดกว่าเก้าพันไมล์ไมล์ ดินแดนที่มีพื้นราบเพียงน้อยนิด ขุนเขาสูงเสียดฟ้าตั้งตระหง่านอยู่รอบด้าน ที่สำคัญกำลังมีปัญหาทางการเมือง ผู้คนอยู่กันอย่างยากลำบาก ท่ามกลางสงครากลางเมือง ซ้ำคนบนแผ่นดินเดียวกันยังฉวยโอกาสแสวงหาประโยชน์บนความทุกข์เข็ญ ความไม่รู้ และความไว้วางใจ หรืออาจจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในขณะนั้น

Conor Grennan
เ ดิ ม ที ... การมาเป็นอาสาสมัครพี่เลี้ยงบ้านพักพิงเด็ก ในประเทศเนปาล... เขาต้องการเพียงเพื่อให้เป็นที่ประทับใจของสาวๆ .... อยากให้คนรอบข้างชื่นชม แต่...เขาก็ต้องมีพันธะทางใจ ที่ยากจะลบเลือน เป็นคำมั่นคำสัญญา เป็นสายสัมพันธ์ที่ยากจะปลดปล่อย

Little Princes
“รถ โดยสารจากกาฐมาณฑุ ไปยังหมู่บ้านโกดาวารีอบอวลไปด้วยกลิ่นฝุ่น เหงื่อ และเครื่องเทศที่คุ้นจมูกผม ผมกำลังกลับไปยังประเทศที่ไม่มีความเป็นส่วนตัว ไม่เคยคิดถึงเรื่องสุขอนามัย ไม่มีอาหารดีๆ คอผมตีบตันเมื่อรถโดยสารเล็กเข้ามาจอดที่โกดาวารี ผมเดินตามถนนเข้าไปช้าๆ ผ่านทุ่งข้าวสาลี และบ้านอิฐดิบที่เจ้าของผูกควายไว้กับเสาระเบียงบ้าน เบียดตัวผ่านกลุ่มผู้หญิงที่กำลังเดินเรียงแถวกลับจากนาข้าว ตามองต่ำ แบกฟอนหญ้ามัดมหึมา เท่าดาวเคราะห์บนหลัง ผมพยายามจะพิสูจน์อะไร ผมทำสิ่งที่ตั้งใจไว้เมื่อหนึ่งปีก่อนหน้านี้ลุล่วงแล้วผมผ่านบ้านหลังสุด ท้ายทางขวามือ ทางเดินลาดลงและบ้านด็ก Little Princes ก็ปรากฏแก่สายตา”





Little Princes บ้านหลังน้อยของเด็ก 18 คน ชาย 16 หญิง 2 ที่ได้รับการช่วยเหลือให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของนักค้ามนุษย์ นำเด็กไปขายเพื่อใช้แรงงาน

ราชุ นุราช พิกาซ สันทอช อานิช นิชาล แต่ละคนมีลักษณะที่ต่างกัน จากการคลุกคลี เฝ้าสังเกต ทำให้เขาเข้าถึงเด็กๆเหล่านี้ได้ไม่ยาก
Seven Missing Children - NGN
“... ผมชินเสียแล้วกับฝูงเด็กที่ Little Princes กับวิธีที่พวกเขาจะกระโดดเกาะคนแปลกหน้าเหมือนนักปล้ำกับจระเข้ ที่บ้าบิ่นไม่กลัวอันตราย ห้อยโหนชนิดไม่ยอมปล่อยและถามคำถามเพื่อใหม่ของเขาราวกับปืนกล แต่เด็กที่นี่เงียบกริบ ผมเห็นพวกเขาเป็นเงาชะโงกหน้าออกมาจากประตูห้องรับแสงสว่างจากท้องฟ้าภายนอก ที่มืดครึ้ม พวกเขาไม่ได้กลัวแต่ความอยากรู้อยากเห็นและความวาดระแวง ทำให้พวกเขาอยู่ตรงกลางพอดี ระหว่างต้องการจะเข้ามาใกล้และต้องการจะหายตัวกลับเข้าไปข้างใน ขณะที่เดินเข้าใกล้ประตู ผมนับจำนวนเด็กได้เจ็ดคน สภาพของแต่ละคนแย่มาก ผิวหนังแห้งแตก เสื้อผ้าสกปกขาดหวิ่น ผมถูกหั่นลวกๆ แทบทุดคนเดินเท้าเปล่า”

อมิตา มาดาน ซามีร์ นาวิน เดอกา คูมาร์ พิษณุ เด็กเจ็ดคนอันเป็นจุดกำเนิดของ NGN – Next Generation Nepal ทั้งหมดอยู่ในกระต๊อบ ย่านแหล่งเสื่อมโทรมของกาฐมาณฑุ เขาเตรียมหาที่พักพิงแห่งใหม่ไว้ให้ก่อนกลับไปอเมริกา

.แต่แล้ววันหนึ่ง... เขาได้รับอีเมล์

“เด็กทั้งเจ็ดคนหายไปแล้ว”

กับ ความรับผิดชอบต่อคำพูด ที่เคยรับปากกับเด็กๆไว้ว่า จะมีคนมารับ คนที่ไว้ใจได้ จะพาไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัย เขาต้องหันมาทบทวนสิ่งที่ต้องทำต่อไป เพื่อช่วยเหลือเด็กๆให้เร็วที่สุด

....

อีกครั้งหนึ่งบนดินแดนแห่งขุนเขา เพื่อตามหาเด็กน้อยทั้งเจ็ด

อมิตา ... เด็กหญิงคนแรกที่พบ เดินถือขวดน้ำอยู่ริมทาง

มาดาน ซามีร์ นาวิน เดอกา คือสี่คนต่อมา

นาวิน กับเดอกา อยู่ในสภาพขาดอาหาร ผอมโซใกล้สิ้นใจ

“เดอกาที่อายุน้อยกว่าอาจจะมาพ้นคืนนี้”

คนที่หก คูมาร์ พ้นจากการเป็นทาสรับใช้ในบ้าน
... ...
“ธัวลาคีรี” บ้านใหม่ของเด็กทั้งเจ็ด ที่ได้จากการระดมทุนของเขาก็เสร็จเรียบร้อย
เหลือเพียง พิษณุ เด็กน้อยคนสุดท้าย เขาจะตามหาพบหรือไม่








HUMLA

“แผนที่ ฉบับนี้แทบจะไม่มีอะไรบนนั้นเลย ไม่มีถนนแม้แต่เส้นเดียว เราต้องเดินเท้าเอา มีจุดซึ่งแสดงที่ตั้งของหมู่บ้านอยู่ประปรายใกล้แม่น้ำ แต่ละจุดถูแยกจากจุดใกล้เคียง บนที่ว่างกว้างใหญ่ เส้นชั้นความสูงเรียงกันถี่ยิบแทบจะซ้อนกัน แสดงว่าตลอดทั้งพื้นที่ไม่มีตรงไหนเป็นที่ราบเลย”

และแล้วการตามหาครอบครัวของเด็กๆก็เริ่มต้นขึ้น

ความลำบากของเส้นทาง ความหนาวเย็น ความไม่พร้อมของร่างกาย

พ่ายแพ้ต่อความมุ่งมั่นของเขา

ที่ฮัมลาเขาได้ค้นพบความจริงที่ไม่เป็นความจริง

พบการมีชีวิตของคนที่ตายไปแล้ว

ต้องต่อสู้กับความหวาดกลัวของชาวบ้าน

มันไม่ง่ายเลยที่จะทำให้พวกเขาไว้วางใจ
























วันนี้เขาเป็นที่ประทับใจของคนทั่วโลก

ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย จากหนังสือเล่มนี้

Little Princes
สัญญาลูกผู้ชายในเนปาล
ผู้แต่ง : คอร์เนอร์ เกร็นนัน
ผู้แปล : คำเมือง

ขอบคุณ
ภาพทั้งหมดจาก :
http://www.nextgenerationnepal.org





posted by : wansuk

2 comments:

  1. น่าอ่านมากครับ ขอบคุณที่เอามาบอกกัน

    ReplyDelete
  2. จะไปหามาอ่านนะคะ
    พรุ่งนี้คงได้ไปซื้อ...

    ReplyDelete